สายฝนพร่างพรมลงมา เสียงฟ้าร้องแผดก้องจากท้องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยเมฆสีดำ เปลี่ยนปราสาทสีเทาที่ตั้งตระหง่านให้กลายเป็นภาพเงา
ฉันนั้นไม่ค่อยสนใจเสื้อผ้าทันสมัยเท่าไหร่นัก เสื้อผ้าที่ใส่จึงมักลงเอยที่เสื้อโปโลหรือเสื้อเชิ้ตกับเสื้อเสว็ตเตอร์ของอดิดาสและรองเท้าไนกี้เสมอ แต่ก็ไม่ได้ลำบากอะไรเป็นพิเศษ โดยปกติแล้วทั้งฉันและเพื่อนจะกลับบ้านช้าเนื่องจากกิจกรรมชมรม ตอนที่ได้ไปที่สวยๆในวันหยุดก็ใส่ชุดนักเรียนไปกันตลอด
เรื่องราวเกิดขึ้นในฤดูร้อนตอนชั้นม.ปลายปี 3
ฉันมีแฟนคนแรก ยิ่งคุยกันก็ยิ่งยืดยาว จู่ๆฉันก็ได้แฟนทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เมื่อตัดสินใจจะไปเดทครั้งแรกกันที่สวนสนุกนั้นฉันดีใจอยู่หลายชั่วโมง รู้สึกราวกับสีสันทุกอย่างในโลกใบนี้สดใสยิ่งกว่าที่เคย แต่ในตอนนั้นกลับเกิดปัญหาขึ้น
ฉันไม่มีเสื้อผ้าใส่ไปไงล่ะ
ตามที่ได้บอกไปตอนแรก ฉันใส่แต่เสื้อผ้ากีฬามาโดยตลอด แน่นอนว่าไม่ได้ใส่เพราะขี้เกียจ แต่ใส่เพราะชอบการใช้งานและดีไซน์ของมันมาก ดังนั้นจึงนึกถึงแต่สปอร์ตแวร์มาตลอด แต่เวลาไปเดทจะเป็นอย่างไรนั้น คำตอบมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว
แฟนของฉันเป็นคนมีกล้ามเนื้อ เป็นผู้ชายที่เหมาะกับเสื้อกล้ามหรือเสว็ตเชิร์ทเรียบๆ ดังนั้น ถึงจะใส่ชุดแบบนั้นไปสวนสนุกก็ไม่ดูแปลกประหลาดแต่อย่างใด แถมฉันเองก็อยากให้เป็นอย่างนั้นเสียด้วย แต่ฉันเองไม่ใช่แบบนั้น เมื่อฉันกังวลใจอยู่เกือบสองชั่วโมง ก็ได้รับข้อความจากเขา
บอกว่าไม่มีเสื้อผ้าใส่ไปเดท พรุ่งนี้พอกลับจากชมรมแล้วอยากให้ไปเลือกด้วยกัน
ฉันตอบกลับไปทันทีในสองวินาทีว่าไป และตั้งใจว่าจะให้เขาเลือกชุดให้ฉันด้วย ถึงจะไม่ชอบเมืองที่มีคนพลุกพล่านก็ตาม แต่ถ้าไปกับเขาแล้วก็น่าสนุกดี
เราสองคนแบกสัมภาระมากมายเข้าไปในเมืองที่พลุกพล่าน
ทั้งฉันและเขาต่างก็อยู่ในชุดวอร์ม เข้าไปในร้านเสื้อผ้าและห้างสรรพสินค้าทุกแห่ง แต่ก็ไม่ได้เสื้อผ้าที่เหมาะกับทั้งคู่เลย ไม่มีเวลาเพราะร้านใกล้จะปิดแล้วและยังไม่มีเสื้อผ้าที่ถูกใจ ฉันจึงสารภาพกับเขาไปตรงๆว่าฉันชอบให้เขาใส่เสื้อกล้าม เขามีท่าทีตกใจเล็กน้อย แต่ก็ดูยินดี และเขาเองก็บอกฉันว่าเขาชอบสปอร์ตแวร์ของฉันเหมือนกัน
และสุดท้าย ในตอนนั้นเราทั้งคู่ก็ตัดสินใจออกจากห้างสรรพสินค้าโดยไม่ซื้ออะไรเลย
ฟ้าแลบ ฝนยามเย็นที่ตกหนักโอบล้อมห้างสรรพสินค้าเอาไว้ พวกเราที่โดนกักเอาไว้โดยไม่รู้ตัวจึงตัดสินใจเดินเล่นรอด้านในกันจนกว่าฝนจะซาลง ในร้านเครื่องประดับที่เดินโฉบเข้าไปนั้นมีต่างหูที่ประดับด้วยอัญมณีสวยงามวางอยู่ เมื่อหันมองเขาที่อยู่ข้างๆ เขาเองก็ดูสนใจต่างหูคู่นี้ด้วยเช่นกัน
แม้ว่าที่โรงเรียนจะห้ามใส่ตุ้มหู แต่ถ้าเป็นต่างหูก็น่าจะไม่เป็นไร เราจึงซื้อต่างหูคู่นั้นมาแบบตุ้มๆต่อมๆและแบ่งกันใส่คนละข้าง ราวกับเป็นการผจญภัยเล็กๆในวันหยุดหน้าร้อน แม้จะเป็นของถูกๆ แต่ก็เป็นของที่ใช้คู่กันกับเขาชิ้นแรก