by TAMAUSA825

ผมถูกแฟนสาวที่อยู่ด้วยกันมาหนึ่งปีทิ้ง

และจะกล่าวลาเมืองแห่งนี้ที่เคยอาศัยอยู่มาหนึ่งปีด้วย

สาเหตุที่เลิกกันคือคำพูดหนึ่งคำของผมที่ไม่มีอะไรพิเศษ

แม้สำหรับผมแล้วจะไม่มีอะไรก็ตาม แต่สำหรับเธอแล้วไม่ใช่ว่าจะไม่มีอะไร

แรกเริ่มเดิมทีเรามีเรื่องทะเลาะกันบ่อยขึ้น ยิ้มและพูดคุยกันก็น้อยลง

รู้อยู่ว่ามันถึงเวลาแล้ว

ผมตัดสินใจว่าจะออกจากเมืองนี้หลังจบจากมหาวิทยาลัยและลาออกจากงานพิเศษที่ทำต่อเนื่องมาอย่างเกียจคร้าน เปลี่ยนแปลงทัศนคติ หางานทำในเมืองที่ไม่รู้จักสักนิด

ผมเก็บข้าวของโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำในตอนเช้าตรู่ และส่งของไปยังที่อยู่ที่เลือกไว้โดยไม่ได้ดูข้างใน

โชคดีที่พวกข้าวของในบ้านเป็นของเธอทั้งหมด แค่ส่งลังกระดาษหลายกล่องไปทางไปรษณีย์ก็แทบจะหมดแล้ว

เห็นว่าของจะเดินทางไปถึงตอนบ่ายวันพรุ่งนี้

ผมจากเมืองในวันเสาร์ที่ท้องฟ้าสดใส

อากาศอบอุ่นเชื้อเชิญให้เดินออกไปตามใจปรารถนา

สามีภรรยาเข็นรถเข็นเด็ก บรรดาชายที่เริ่มเข้าสู่วัยชราดื่มเหล้าเล่นโกะกันตั้งแต่หัววัน

ป้านร้านขายแซนด์วิชแจ้งว่าแซนด์วิชสตรอเบอร์รี่ขายหมดแล้ว

ในฉับพลัน กลิ่นอันหอมหวนก็กระทบโพรงจมูก ผมจึงสาวเท้าไปยังสวนสาธารณะ